Myślisz, że oszukasz małpę? Upadek Lemurii S02E02.

Strasznie długo to trwało, przez nieszczęśliwe zbiegi okoliczności zewnętrznych musiałem odwołać dwa kolejne terminy, ale w końcu się udało: rozegraliśmy drugą sesję drugiego sezonu Lemurii. Przypominam - mechanika Conan 2d20.

Po pierwszym spotkaniu miałem dużo przemyśleń co do zasadności wyboru rdzenia mechanicznego naszej gry. Po tym spotkaniu jestem bardzo mocno przekonany, że był to dobra decyzja.

Najpierw jedna rzecz, która jeszcze nie do końca śmiga - w 2d20 gracze muszą ogarniać mechanikę. Inaczej zdarzają się historie typu zapomniałem o talencie, czy (to może być szczególnie irytujące z punktu widzenia gracza) jakbym wiedział, że takie są konsekwencje, to bym zrobił inaczej, w sytuacji, kiedy konsekwencje wynikają wprost z mechaniki (np. dobrowolna porażka w teście Discipline kiedy przeciwnik ma cechę Fear i nagle okazuje się, że wchodzą Traumy, a przecież co tam Resolve, pilnowanie Vigor ważniejsze). Ja nie jestem w stanie wszystkiego pilnować i za każdym razem przypominać każdemu mechaniczne skutki ich działań. To taka lekka uwaga, bo sam nie do końca jeszcze wszystko ogarniam.

Większość przygody upłynęła na zwyczajnym eksplorowaniu dżungli, ale dzięki mechanice nikt się nie nudził. Podręcznik nie zawiera żadnych szczegółowych reguł co do sesji eksploracyjnych, przygotowałem więc prostą mechanikę polegającą na tym, że przejście określonej jednostki (w moim wypadku - heksa na mapie) oraz spędzenie nocy w dziczy wymaga testu Survival o trudności zależnej od rodzaju terenu (na kolejnej sesji dodam do tego jeszcze pogodę, nie chciałem od razu komplikować za mocno). Test udany oznacza bezproblemowe pokonanie założonego dystansu. Porażka oznacza, że doszło do spotkania z czymś/kimś nieprzyjemnym. W ten sposób rozwiązałem kwestię spotkań losowych, nad którą ostatnio się głowiłem.

Mechanika komplikacji najlepiej jak do tej pory sprawdza się w testach społecznych, kiedy od razu można wprowadzić istotne dla opowieści zdarzenia, które wzbogacają grę.

Po rozmowach z bardziej doświadczonymi MG i czytaniu ich spostrzeżeń zmodyfikowałem tabelę przyznawanych PD, żeby rozwój postaci nie był zbyt szybki (przestrzegano mnie, że szybkie osiągnięcie maksimum możliwości postaci jest plagą tej gry):

Osiągnięcie	Ilość PD
Wydanie 1 gold w fazie Carousing (nie licząc Upkeep)	5
Użycie Trait	20
Dobrowolna porażka w teście	5
Pokonanie przeciwnika w randze Toughened	10*
Pokonanie przeciwnika w randze Nemesis	30*
Pokonanie przeciwnika będącego Horrorem	x2

* wskazaną ilość PD otrzymuje każda postać, która brała udział w starciu

Pojawił się też problem, o którym pisał podlinkowany wyżej Janek: pod koniec sesji miałem 54 punkty Doom w swojej puli. To jest liczba absurdalna, psująca flow, bo graczom nie robi różnicy, czy mam 40, 50, czy 100 Doom i robią wszystko, co tylko mogą, dodając mi do puli, bo wiedzą, że i tak tego nie wydam. W znacznym stopniu był to wynik dużej ilości komplikacji. Nie jestem bez winy, bo kisiłem te punkty, które wpadały za komplikację - kombinowałem, że testy Survival ciągle wychodzą, więc na koniec sesji wrzucę z Dooma jakiegoś Nemezisa, którego dodatkowo będę pompował w trakcie walki ile wlezie, żeby trochę rozruszać ekipę. Wyszło inaczej. Jak dokładnie? Przekonajcie się samodzielnie, zaczynamy relację z gry.

Bohaterowie:

Kapłan Izdubar: wymowny i charyzmatyczny przywódca kultu Abakusa

Łucznik Kamael: specjalista od samodzielnego przetrwania i zawołany mistrz łuku

Łotrzyk Skaaag: przemykający w cieniach cwaniaczek

Czarownik Baltazar: tajemnicza postać wychowana w ruinach Lemurii

Pirat Etbaal: zwinny i zabójczy rozbójnik

Gra

Po ostatnich wydarzeniach ekipa postanawia wrócić do miasta i uderzyć wyprzedzająco rozpuszczając plotkę, że najemnicy Czarnych Szpadli oszaleli i bez powodu atakują podróżnych. To było poważne wyzwanie, zarządziłem więc test D5 Society. Nic to dla Izdubara, udało się, plotka się przyjęła. Ale Skaaag dostrzegł, że w jednej z karczm jakiś tajniak wyszedł zaraz po tym kiedy usłyszał historię (komplikacja z testu). Niestety, nie udało się go przechwycić (a w teście Observation wypadły 3 komplikacje...). Potem cichaczem wrócili do domu.

Drużyna postanowiła wyprawić się do dżungli w poszukiwaniu przygody. Zakupili zapasy jedzenia i uderzyli na wzgórza na południe od miasta. Po drodze polowali, Kamael złowił małpę, która miała na szyi złotą obręcz (kreatywne wykorzystanie Momentum z testu Survival) wartą 4 gp (1 CD wartości za każde wydane Momentum).

Eksplorując dżunglę natrafili na kolejny fort. Użyłem komplikacji i okazało się, że jest również obsadzony przez Czarne Szpadle, które w dodatku dostrzegły podkradającego sie Skaaaga (nieudany test Stealth) i rozpoznały, że rozpowszechniał krzywdzące plotki (komplikacja z testu). Kainita został ostrzelany z murów, ale nie podjęto za nim pościgu.

Noc spędzono w dżungli. Kolejnego dnia eksploracja została wznowiona. Tym razem Kamael pechowo wprowadził ekipę w jakieś błoto, które poważnie ich zmęczyło (test Resistance, wszyscy poza Etbaalem dostali Fatigue). Podczas polowania Kamael natrafił na węża, w którego wnętrznościach był klucz (znowu pomysł na Momentum). Ekipa cofnęła się nieco, żeby odpocząć w przyjaźniejszym terenie. Noc minęła spokojnie.

Rano podjęli dalszą wędrówkę, trafili na podmokły teren, ale Kamael bezpiecznie przeprowadził ich przez bagna. W nocy ponownie nic się nie stało.

Najbardziej na wschodzie - miejsce starcia. 

Kolejnego dnia mieli mniej szczęścia - z drzew zaatakowały ich wielkie małpy (3*Bull Ape, 3*6 Ape). Sam widok mocno straumatyzował ekipę (Izdubar postanowił celowo oblać test Discipline, ale nie przewidział, że wpadną mu dwie Traumy...), ale postanowili stanąć twardo. Sytuację znacząco poprawił Baltazar strasząc wielkie małpiszony czarem Enslave. Izdubar zastosował Stalowe Spojrzenie na jednej z małp, a Kamael zaczął ostrzał drugiej (obaj ostatecznie je wyłączyli z akcji po dwóch rundach). Miniony rzuciły się na Etbaala (dwie grupy) i Baltazara (jedna grupa), Skaaag z ukrycia żgał sztyletem. Etbaal nieźle sobie radził i kładł trupem kolejne małpiszony, oswobodził się też z pochwycenia, którego doznał, Baltazarowi szło gorzej, został poważnie poturbowany i zmagał się z żelaznym uściskiem stworów, pomógł mu Skaaag. Ostatecznie, wyglądało na to, że sytuacja powoli zmierza do opanowania (połowa Minionów leżała, jedna Bulll Ape uciekła, jedna została zabita), ale krzyk spadającej z drzewa małpy obudził Coś. Z bagna powoli podniosły się cztery ogromne małpy o gorejących oczach, otaczając ekipę...

Pojawienie się nowych przeciwników to oczywiście próba przemielenia choć części Dooma, którego miałem od metra - każdy ze stworów to Unearthly Hulking Brute z Book of Skelos, każdy w randze Nemezis.

Co działo się dalej - dowiemy się za 3 tygodnie.