Chronologia mega-kampanii

Zainspirowany przez Roberda Ponurego już dość dawno temu postanowiłem połączyć większość prowadzonych przeze mnie kampanii w jeden świat. Założyłem sobie ładną tabelkę i kombinowałem w jakiej relacji przestrzenno-czasowej pozostają wobec siebie poszczególne rozdziały historii. Tabela ta widziała wiele zmian i przesunięć, ale wydaje się, że udało mi się osiągnąć jako-taki porządek i sens, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że młyny dziejów ciągle mielą kolejne epizody. A z okazji zbliżającego się zakończenia POTĘŻNEJ kampanii Magicznego Miecza (o której mam nadzieję napisać osobno) i osiągnięcia zawrotnej liczby dwustu pięćdziesięciu sesji składających się na mega-kampanię postanowiłem spisać dotychczasowe dzieje przedstawiając szanownym osobom czytającym tło wydarzeń od wielu lat opisywanych na blogu.

Szmaragdowy Las. Odcinek 7: W poszukiwaniu wiedzy.

Drużyna Szmaragdowego Lasu odnosi pierwsze sukcesy w swej misji odnalezienia grobowca Tegwen Żelaznej. Ale rozwiązanie problemów nękających Hen Ogledd nie wydaje się wcale bliższe. Wraz z wiedzą przychodzi również świadomość przeszkód, jakie czekają naszą dzielną ekipę w dalszych przygodach.

Szmaragdowy Las. Odcinek 6: W szponach potworów.

Drużyna Szmaragdowego Lasu w końcu wyrusza w prawdziwą Dzicz, zamiast kręcić się w kółko po wydeptanych szlakach. Czy udaje im się odnaleźć kolejne wskazówki w palących sprawach grobowca Tegwen Żelaznej i saksońskiego czarownika? 

Przekonajmy się.

Szmaragdowy Las. Odcinek 5: W poszukiwaniu Żelaznej Tegwen.

W Szmaragdowym Lesie do tej pory generowaliśmy wątki, starając się zarysować obraz post-rzymskiej Brytanii. Czas zacząć powoli zbierać owoce pierwszych sesji i łączyć nitki prowadzące pozornie w różnych kierunkach. Za nami sesja na której pozornie nie wydarzyło się wiele, ale suma drobnych wydarzeń i nabytej wiedzy sprawia, że gra była bardziej niż treściwa.

Szmaragdowy Las. Odcinek 4: W szponach rabusiów.

Świat Szmaragdowego Lasu tym razem pokazuje się od strony klasycznej. Bo czyż nie należą do klasycznej polskiej szkoły rpg zjawiska takie jak bandyci czający się za każdym krzakiem, oszuści częstujący zatrutym winem rabujący śpiących? Czy w związku z tym drużyna traci wszystkie kosztowności i zostaje puszczona w las w łachmanach, jakby to był klubowy WFRP ’95? O tym poniżej.

Szmaragdowy Las. Odcinek 3: W willi Flawiuszów.

Oto i przeżyliśmy (czy aby na pewno wszyscy?) kolejną przygodę w świecie Szmaragdowego Lasu. Poprzednie wyprawy skupiały się na badaniu terenu pod otwartym niebem, tym razem po raz pierwszy w nowej-starej mechanice wchodzimy do Lochu. Z jakim skutkiem? O tym poniżej.

Szmaragdowy Las. Odcinek 2: W paszczy ropuchy.

Za nami kolejna przygoda w Szmaragdowym Lesie (a raczej w jego świecie, bo samego Lasu jeszcze nie stwierdzono). Tym razem było mniej akcji, a więcej worldbuildingu. Ale i dynamiki nie zabrakło. Niektórzy mogliby nawet narzekać, że była zbyt intensywna. Czy udało się uniknąć kolejnej rzezi? O tym poniżej.

„Alignment” postaci. Wzorce Dungeons & Dragons a homebrew Szmaragdowy Las.

Cecha Alignment pojawia się jako element opisu postaci od początków istnienia Dungeons & Dragons. Współcześnie pewne zakłopotanie może budzić jej rozumienie w najwcześniejszych edycjach. Sfera memetyczna współczesnej popkultury już dawno przyswoiła dziewięciopolową szachownicę znaną (choć w nieco innej wersji) od czasów Basica Holmesa (chociaż wprowadzanie postaci o złożonym charakterze zdarzało się już wcześniej, por. np. Palace of the Vampire Queen), czyli opisywanie nastawienia postaci do świata na dwóch osiach: Chaos – Porządek i Zło – Dobro. Takie ujęcie pozwala na łatwą ocenę etyczną charakteru danej postaci, chociaż jest to etyka bardziej w ujęciu komunitarystycznym (naczelnym dobrem jest dobrostan społeczeństwa), stąd łatwo zidentyfikować praworządnych-dobrych socjaldemokratów i chatotycznych-złych anarchokapitalistów (por. opis charakterów w AD&D2ed).

Szmaragdowy Las. Odcinek 1 (sesje 1-2).

Jak wspominałem ostatnio – udało się rozpocząć nową kampanię udającą retrogaming. Dwie sesje za nami, czas więc przystąpić do raportowania. Tym razem pojawia się nowy element, bowiem nie testujemy starożytnej mechaniki, a próbujemy stworzyć własną, inspirowaną najstarszymi erpegami, ale biorącą też pod uwagę w ustrukturyzowany sposób współczesne tendencje pojawiające się w naszym hobby. Będzie to z pewnością przedmiotem komentarza, a przyjęte zasady będą plastycznie zmieniać się i uszczegóławiać im dalej w kampanię. Tymczasem – akcja się zawiązała, kierunek gry został nadany.

Szmaragdowy Las. Kampania inspirowana Original Dungeons & Dragons i Chainmail.

Z zamiarem rozpoczęcia nowej kampanii z wykorzystaniem najstarszych mechanik erpegowych nosiłem się od dawna, w zasadzie jeszcze przed zakończeniem drugiego sezonu Bursztynowego Szczytu. Tym razem chciałem jednak pójść w inne klimaty niż gonzo dotychczasowych rozgrywek. Postanowiłem, że nowa gra będzie bardziej przyziemna (low fantasy), osadzona w konkretnym historycznym settingu. Odsunąłem do greckich kalend kilka dawno wymarzonych kampanii (np. tę w klimatach serialu Robin of Sherwood) i zdecydowałem się na pójście gdzieś w środek między nie.