Chronologia mega-kampanii

Zainspirowany przez Roberda Ponurego już dość dawno temu postanowiłem połączyć większość prowadzonych przeze mnie kampanii w jeden świat. Założyłem sobie ładną tabelkę i kombinowałem w jakiej relacji przestrzenno-czasowej pozostają wobec siebie poszczególne rozdziały historii. Tabela ta widziała wiele zmian i przesunięć, ale wydaje się, że udało mi się osiągnąć jako-taki porządek i sens, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że młyny dziejów ciągle mielą kolejne epizody. A z okazji zbliżającego się zakończenia POTĘŻNEJ kampanii Magicznego Miecza (o której mam nadzieję napisać osobno) i osiągnięcia zawrotnej liczby dwustu pięćdziesięciu sesji składających się na mega-kampanię postanowiłem spisać dotychczasowe dzieje przedstawiając szanownym osobom czytającym tło wydarzeń od wielu lat opisywanych na blogu.

An introduction for English-speaking readers

So, a bit of basic context for first-time visitors.

You are reading a blog covering my retrogaming experiences.  It’s run mostly in Polish, since that’s my native language. Few years ago I had an attempt to write a bit in English as well but there was not so much of a response, so I abandoned the idea.

Tu były smoki. Manuskrypt Bufkina w praktyce – postmortem.

Lekko ponad pół roku temu ogłosiłem, że rozpoczynam kampanię z wykorzystaniem zasad zwartych w tzw. Manuskrypcie Bufkina, znanym też jako Beyond This Point be Dragons. W sprawie szczegółów dotyczących tego historycznego dokumentu odsyłam do podlinkowanego tekstu. Sugeruję zapoznać się z nim przed lekturą poniższego, bo będę odwoływał się do niektórych zasad z broszury, nie opisując ich jednak od podstaw.

Kampanię skończyliśmy po dziewiętnastu sesjach. Not great, not terrible, wynik mało imponujący w porównaniu do czterdziestu pięciu sesji w pierwszym sezonie Bursztynowego Szczytu, ale wciąż jest to druga najdłuższa kampania, jaką rozegrałem od kilku lat.

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 10 - ostatni (sesje 62-64).

Oto i nadszedł zapowiadany koniec. Po dziewiętnastu sesjach zakończyliśmy drugi sezon Bursztynowego Szczytu. Niby sandboks, a kampanię zakończyliśmy przez osiągnięcie jej celu fabularnego. Jak to możliwe? Przekonajmy się!

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 9 (sesje 60-61).

Reminiscencje pierwszego sezonu kampanii przebijają na chwilę z mroków przeszłości, kiedy ekipa wstępuje na ścieżkę pogardy dla norm społecznych. Ale trwa to krótko, szybko wracają do eksploracji Dziczy. A zresztą, chwilę później wiele rzeczy mocno traci na znaczeniu w obliczu wydarzeń, które mają miejsce na spowitych cuchnącymi oparami moczarach…

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 8 (sesja 59).

Drużyna zgodnie z wcześniejszymi planami przedsiębierze ekspedycję w poszukiwaniu miejsca upadku tajemniczego niebiańskiego bolidu. Znajduje coś, co wydaje się nowe i dziwne postaciom, ale gracze domyślają się o co chodzi. Znaczy – korzystamy z przepastnej skarbnicy wątków z poprzedniego sezonu.

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 7 (sesja 58).

Czy po ostatnich ciosach, które spadły na drużynę uda się jej podźwignąć z gruzów? Czy może w gruzach legnie coś więcej? A może fortuna uśmiechnie się do śmiałków i odwróci podły los? Tym razem sesja obfitowała w wydarzenia, więc zróbmy wyjątek i puśćmy raport z jednego tylko spotkania.

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 6 (sesje 56-57).

Klimat pierwszego sezonu Bursztynowego Szczytu powraca – drużyna przez nieostrożne postępowanie napytała sobie biedy, która uruchomiła lawinę konsekwencji o bardzo nieprzyjemnym końcu. Ale wcześniej – bitwy, kampanie, dowódcy oraz coraz głębsza eksploracja lochu.

Chainmail 2ed w praktyce. Wyprawa Laodyke. Bursztynowy Szczyt II, odcinek specjalny.

Jakiś czas temu, przy okazji kolejnego raportu z drugiego sezonu Bursztynowego Szczytu wspomniałem o samodzielnym rozegraniu wyprawy Archimandrytki Laodyke w step na zachodzie Zamku Kallatis. Ta rozgrywka miała miejsce już jakiś czas temu, ale aktualny chwilowy przestój z regularnymi sesjami jest idealnym momentem, żeby napisać parę słów na ten temat.

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 5 (sesje 54-55)

Drużyna formuje zwarty oddział pancernych najemników. I jak się okazuje, ku zaskoczeniu wszystkich, BTPbD jest grą o dowodzeniu zwartym oddziałem pancernych.

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 4 (sesje 52-53).

Uf, wygląda na to, że ponownie udało się złapać oddech i nieco ustabilizować rozkołysaną łajbę gry. Nie jest tak różowo, żeby zaraz wszyscy przeżyli, ale drużyna (ponownie) okrzepła, wszyscy wbijają co najmniej drugi poziom, nawet wśród najemników zdarzają się jednostki, które przeżywają na tyle długo, żeby awansować. Podczas dwóch ostatnich sesji mieliśmy sporo walki, ale tym razem w większości zwycięskiej.

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 3 (sesje 50-51)

Wydawało się, że drużyna złapała już właściwy rytm i nic nie stanie na przeszkodzie postępowi, rozwojowi i bogactwu. Otóż nie tym razem, bowiem nadchodzi Śmierć na Ośmiu Nogach!

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 2 (sesje 48-49).

Po dłuższej przerwie (urlopy, choroby, Pyrkony) wracamy do Bursztynowego Szczytu. Przed wami relacja z kolejnych dwóch sesji – tym razem udało się zachować większą ciągłość, ekipa lekko okrzepła, przerzuciła się z taplania się po niebezpiecznych moczarach na badanie suchego stepu i zapleśniałych lochów. Co z tego wyszło? Przekonajmy się!

Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 1 (sesje 46-47).

Po rozpoczęciu nowej kampanii wracamy do regularnych raportów z jej przebiegu. Kolejne teksty poświęcone przygodom dzielnej ekipy będą się ukazywały rzadziej niż poprzednio a to dlatego, że raczej rezygnuję z dokumentowania każdej sesji osobnym sprawozdaniem. Będę starał się wyciskać esencję z dwóch-trzech spotkań i opisywać to w jednym, zbiorczym  raporcie. Oto i pierwszy z nich, dokumentujący dwie sesje. Powracam do zwartej formy raportów, bez podziału na poszczególne dni i wypunktowywania wydarzeń. Ale też nie będę opisywał szczegółów przygód, skupiając się na ogólnym kierunku zdarzeń. Jak się ta forma sprawdzi - zobaczymy, chętnie poznam uwagi szanownych komcionautów. 

Hic sunt dracones. Manuskrypt Bufkina w praktyce.

Historia rpg nie zaczęła się od publikacji Dungeons & Dragons w 1974. Zanim doszło do oficjalnego wydania pierwszego systemu, wiele grup amerykańskich wargamerów (lub post-wargamerów) rozgrywało przygody w ramach erpegowej prazupy, która później wybiła na powierzchnię. Od tamtych wydarzeń minęło bez mała 50 lat, jednak badacze początków historii rpg wciąż znajdują nowe dokumenty z tamtego okresu.

Bursztynowy Szczyt. Podsumowanie kampanii.

Kampania Bursztynowego Szczytu została zakończona.

Epos trwał przez 45 sesji rozegranych w ciągu roku i trzech miesięcy (grudzień 2017 - marzec 2019). Mniej więcej tyle czasu minęło też w świecie gry (luty 742 - czerwiec 743). Graliśmy regularnie (na początku co dwa-trzy tygodnie, potem już praktycznie co tydzień) - był to z mojej strony powrót po wielu latach do rozgrywania w krótkich i regularnych odstępach sesji w ramach jednej kampanii ze stałą ekipą. I jest to dobre, zdecydowanie przedkładam regularną i długą kampanię nad spotkania co miesiąc-dwa (a to i tak przy dobrych wiatrach, jak się akurat wszyscy szczęśliwie zbiorą) czy jakieś jednostrzały na kiju (do których czuję ostatnio wybitną odrazę).  

Bursztynowy Szczyt. Odcinek 45. Przed ciszą wieczną spokoju chwila.

Oto przed wami raport z ostatniej sesji Bursztynowego Szczytu. Ostatniej - zarówno w znaczeniu najnowszej, jak i ściśle ostatniej - końcowej. Co się wydarzyło, że doszliśmy do takiej konkluzji? Czy nasi ulubieni bohaterowie odjechali w stronę zachodzącego słońca? Przekonajmy się! Sesja z gościnnym udziałem wysłannika z Miasta ze Spiżu.

Bursztynowy Szczyt. Odcinek 44.

Kolejna sesja, która upłynęła na przygodach w Dziczy. Czy udało się bezpiecznie powrócić do cywilizacji? A może cywilizacja okazała się bardziej niebezpieczna niż najdziksza z Dziczy? Przekonajmy się!

Bursztynowy Szczyt. Odcinek 43.

Przygód we wnętrzu Bursztynowego Szczytu i jego okolicach ciąg dalszy. Drużyna zyskuje licznych sojuszników, ale również staje przed wielkim niebezpieczeństwem. Czy wyjdzie cało z opresji? Przekonajmy się!

Bursztynowy Szczyt. Odcinek 42.

Dzielna drużyna stoi u stóp Bursztynowego Szczytu. Podejmują próbę dostania się do środka. Czy im się do uda? Czy w ogóle warto się starać, biorąc pod uwagę wiedzę o potężnym Bursztynowym Sercu Gór, którą mimowolnie zdobywają? Przekonajmy się!