Bursztynowy Szczyt II. Odcinek 1 (sesje 46-47).

Po rozpoczęciu nowej kampanii wracamy do regularnych raportów z jej przebiegu. Kolejne teksty poświęcone przygodom dzielnej ekipy będą się ukazywały rzadziej niż poprzednio a to dlatego, że raczej rezygnuję z dokumentowania każdej sesji osobnym sprawozdaniem. Będę starał się wyciskać esencję z dwóch-trzech spotkań i opisywać to w jednym, zbiorczym  raporcie. Oto i pierwszy z nich, dokumentujący dwie sesje. Powracam do zwartej formy raportów, bez podziału na poszczególne dni i wypunktowywania wydarzeń. Ale też nie będę opisywał szczegółów przygód, skupiając się na ogólnym kierunku zdarzeń. Jak się ta forma sprawdzi - zobaczymy, chętnie poznam uwagi szanownych komcionautów. 

Hic sunt dracones. Manuskrypt Bufkina w praktyce.

Historia rpg nie zaczęła się od publikacji Dungeons & Dragons w 1974. Zanim doszło do oficjalnego wydania pierwszego systemu, wiele grup amerykańskich wargamerów (lub post-wargamerów) rozgrywało przygody w ramach erpegowej prazupy, która później wybiła na powierzchnię. Od tamtych wydarzeń minęło bez mała 50 lat, jednak badacze początków historii rpg wciąż znajdują nowe dokumenty z tamtego okresu.

Bursztynowy Szczyt. Podsumowanie kampanii.

Kampania Bursztynowego Szczytu została zakończona.

Epos trwał przez 45 sesji rozegranych w ciągu roku i trzech miesięcy (grudzień 2017 - marzec 2019). Mniej więcej tyle czasu minęło też w świecie gry (luty 742 - czerwiec 743). Graliśmy regularnie (na początku co dwa-trzy tygodnie, potem już praktycznie co tydzień) - był to z mojej strony powrót po wielu latach do rozgrywania w krótkich i regularnych odstępach sesji w ramach jednej kampanii ze stałą ekipą. I jest to dobre, zdecydowanie przedkładam regularną i długą kampanię nad spotkania co miesiąc-dwa (a to i tak przy dobrych wiatrach, jak się akurat wszyscy szczęśliwie zbiorą) czy jakieś jednostrzały na kiju (do których czuję ostatnio wybitną odrazę).