Upadek Lemurii. Odcinek 10. Bitwa u wrót Królestwa Szczurów.

Za nami kolejne spotkanie z upadającą Lemurią. Izdubar z pomocą nowych i starych towarzyszy postanawia wywrzeć zemstę na zdradzieckich Szczuroludziach. Tym razem zamienimy kolejność, najpierw będzie relacja z wydarzeń (dosyć krótka), a potem uwagi i komentarze. Do boju!

Wystąpili:

Izdubar (Michał), kapłan boga Abakusa na misji ewangelizacyjnej, były stajenny, niebyt silny, niezbyt zręczny, niezbyt bystry (i na tym lista jego „niezbytów” się nie kończy), dotknięty klątwą zmiennokształtności, poszukuje legendarnego mechanizmu liczącego Abakusa i zemsty na szczuroludziach za zniszczenie jego świątyni

C 3, STR 7, DEX 9, CON 10, INT 7, WIS 12, CHA 8, HP 13, AC 3

Skaaag (Łukasz), drużynowy tank, ale już nie bank, Kainita z żyłką do interesów, nigdy uczciwie nie pracował, zawsze żył z procentów

D 1, STR 11, DEX 9, CON 14, INT 10, WIS 12, CHA 8, HP 9, AC 3

Śledź (Kuba), były wielorybnik, niezbyt bystry, za to zwinny jak cholera mistrz harpuna (rada od Sędziego - spraw sobie porządną zbroję człowieniu!)

F-M 1, STR 10, DEX 17, CON 11, INT 6, WIS 10, CHA 9, HP 8, AC 5

Oren (Kuba Drugi), początkujący i obiecujący akolita Abakusa

C 1, STR 14, DEX 12, CON 13, INT 10, WIS 15, CHA 12, HP 7, AC 3

Oraz dotychczasowi najemnicy Izdubara:

Ubara-Tutu, F 0, STR 8, DEX 8, HP 6, AC 5, Morale 9, ciężkozbrojny, były cieśla okrętowy, poległ w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Iddin Ninszubur, F 0, DEX 12, HP 2, AC 4, Morale 9, cieżkozbrojny, były woźnica, poległ w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

En Hedu Anna, F0, HP 4, AC 6, Morale 6, mieszkanka wioski na Bagnach Kullab

Summirat, F0, HP 6, AC 6, Morale 6, mieszkanka wioski na Bagnach Kullab

Wusum-Beli, F0, HP 3, AC 6, Morale 6, mieszkaniec wioski na Bagnach Kullab

A także nowi najemnicy Izdubara:

Nehurtum, F0, HP 1, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojna

Ningikuga F0, HP 6, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojna

Silili, F0, HP 5, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojna

Nigban F0, HP 1, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojna, poległa w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Utu, F0, HP 3, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojny

Puszuken, F0, HP 3, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojny

Bersal-Numa, F0, HP 5, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojny

Lugol-Legisal, F0, HP 6, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojny

Urloma, F0, HP 4, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojny, poległ w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Ilomim, F0, HP 5, AC 4, Morale 7, ciężkozbrojny, poległa w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Jak również dotychczasowi najemnicy Skaaaga:

Amare, F 0, DEX 11, HP 6, AC 4, Morale 6, ciężkozbrojna, była bezrobotna, poległa w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Ninbanda, F 0, DEX 6, HP 4, AC 5, Morale 6, ciężkozbrojna, była handlarka, poległa w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Nin-Kagina, F 0, DEX 14, HP 2, AC 3, Morale 6, ciężkozbrojna, były leśnicza, poległa w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Nammu, F 0, DEX 7, HP 2, AC 5, Morale 6, ciężkozbrojna, była garbarka, poległa w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Sabita, F 0, DEX 14, HP 3, AC 3, Morale 6, ciężkozbrojna, była cyrkowczyni, poległa w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

Jajebie, F 0, DEX 7, HP 3, AC 5, Morale 6, ciężkozbrojny, były rybak, obiekt kpin całej drużyny, poległ w Bitwie u Bram Królestwa Szczurów

I. Plotki.

1. W świątyni Isztar pojawił się wielki jadowity wąż, który pokąsał wielu kapłanów i akolitów. Pewnie wszedł przez niedawno otwarte wejście do podziemi pod świątynią.

2. Żaboludy przypuszczają agresywne ataki na dolne poziomy twierdzy Kainitów w Lagasz. Podobno pokurcze płacą 5 min za każdą głowę żaboczłeka.

II. Miejsca.

Lagasz, a w nim podziemia i osada Kainitów

III. Wydarzenia.

Ponury nastrój ostatniego odcinka poprawiło nieco pojawienie się dwóch nowych kompanów, w tym - kolejnego akolity Abakusa! Może jest jeszcze szansa na odbudowanie kultu?

Nie czekając, drużyna wróciła do podziemi, żeby pokazać okolicę nowym towarzyszom, którzy może wpadną na jakieś pomysły pozwalające na sforsowanie wielkiej bramy do Królestwa Szczurów. Albowiem zapadła decyzja - kult Abakusa musi wywrzeć pomstę za atak na świątynię!

Inspekcja poszła dalej, bo Skaaag przecisnął się przez jeden z otworów z boku bramy (rysunek poglądowy poniżej, w czerni, bo na dole było ciemno), żeby zobaczyć jak wygląda sytuacja po drugiej stronie. Udało mu się dostrzec długi i szeroki korytarz oraz belkę blokującą wrota. Więcej nie zobaczył, bo musiał uciekać obrzucony oszczepami przez napastników, którzy czaili się w korytarzu.

W związku ze zwiadem powstał plan: dwóch zawodników przeciśnie się przez otwory w ścianach, otworzy bramę, reszta wkroczy do środka. Żeby przecisnąć się przez otwór konieczne było zdjęcie zbroi - chyba, że było się kainitą. Stwierdzono więc, że potrzebny będzie kolejny pokurcz, żeby wejść drugim otworem.

Z zamiarem rekrutacji udano się do osady kainitów. Izdubar wyłożył kasę i rozpoczął się kasting - czyli popijawa. Padło wiele wzniosłych słów, ale żaden z kainitów nie zdecydował się na wspomożenie drużyny. W związku z tym poprzestano na kolejnych najmitach - Izdubar wynajął kolejny oddział, 10 ciężkozbrojnych. Rozmyślano o użyciu materiałów wybuchowych, ale ostatecznie odstąpiono od tego pomysłu poprzestając na tradycyjnej oliwie.

Tak powstała mała armia (w sumie 26 osób) ruszyła do boju. Bez przeszkód, korzystając ze specjalnie zamówionej drabiny, stanęli u wrót Królestwa Szczurów. Z braku drugiego kainity, do przeciskania się przez drugi otwór został wybrany Jajebie, niezbyt bystry najemnik Skaaaga. Zbrojny musiał się w tym celu rozebrać prawie do rosołu, osłaniał się jedynie specjalną tarczą zrobioną na zamówienie, żeby pasowała do otworu.

Bitwa rozpoczęła się od wrzucenia do środka płonących flaszek z oliwą. Zaraz za nimi Skaaag i Jajebie zaczęli się gramolić przez otwory. Kainita został zaraz po wejściu zaatakowany przez dziesięć wielkich szczurów, które wyskoczyły z pomieszczenia tuż przy bramie. Jajebie został z miejsca przyszpilony do ściany dwoma oszczepami rzuconymi z głębi korytarza. Skaaag nie zważając na atakujące go gryzonie odwalił belkę blokującą drzwi. Do akcji wkroczyła kolumna zbrojnych. Zostali z miejsca zaatakowani przez gryzonie i ostrzelani z korytarza. Padły pierwsze trupy.

Wielkie szczury udało się przepędzić ogniem, ale został problem miotaczy z korytarza. Izdubar zarządził szarżę do której ruszył razem z towarzyszami  i dwójką swoich starych najemników (bo tylko tylu ich zostało). Nowi najemnicy byli nieco sceptyczni wobec szarży na ślepo na strzelającego wroga, więc zostali z tyłu i zaczęli powoli zdobywać teren.

Nasze asy na przedzie tymczasem starły się z oszczepnikami - okazało się, że to siedmiu szczuroludzi. Zaskakująco twardych jak na swoje chude sylwetki. Jeden z futrzaków został z tyłu i z przerażającą precyzją kolejnymi oszczepami zdejmował najemników z grupy nacierającej powoli. Zbrojni nie strzymali ostrzału i zaczęli się cofać zostawiając drużynę z dwójką najemników. Dwóch zbrojnych szybko zostało zabitych, drużyna została sama. Desperacko bronili się jeszcze przez chwilę, ale w końcu mocno poszczerbieni podali tyły. Szczury ich nie goniły. Na placu boju zostało jedenaścioro poległych, nie było nawet czasu zebrać ich zwłok.

Pokonany oddział wydostał się na powierzchnię. Nastroje były fatalne. Starcie było klęską, nie udało się zdobyć przyczółka, zabito tylko jednego, małego szczura. Izdubar odprawił skromną stypę za poległych, przy okazji pozbierano nowsze plotki.

Królestwo Szczurów okazało się być na razie poza zasięgiem naszych asów, zemsta Izdubara musiała więc trochę zaczekać. Okazało się, że w wyniku ugryzienia szczura Skaaag zaraził się jakąś paskudną chorobą. Niestety, w kainickiej świątyni Czarnego Wungla za leczenie zawołali 300 min, na razie poza zasięgiem ekipy. Całe szczęście, jeśli choroba miałaby Skaaaga zabić, to nie wcześniej niż za miesiąc.

Pieniądze były potrzebne tak, czy inaczej, ekipa stwierdziła więc, że starym obyczajem pójdą poeksplorować trochę podziemia pod Lagasz. Wyprawa była jednak krótka, bo w dużej sali, gdzie niegdyś miała miejsce bitwa z żaboludźmi na suficie siedziały trzy wielkie gekony. Tuż nad mostem nad rozpadliną. Śledź rwał się do bitki, ale Izdubar stwierdził, że to nie ma sensu i zarządził odwrót, mając w pamięci ostatnią masakrę z rąk (i paszcz) tych jaszczurek.

Co można było robić innego? Drużyna zaczęła planować wstępnie wyprawę na samą Lemurię, ale do tego były potrzebne fundusze, a w sakiewce Izdubara zaczęło być widoczne dno. Kapłan przypomniał sobie o znalezionych nie tak dawno ruinach na Bagnach Kullab, w których były jakieś podziemia. Drużyna stwierdziła, że wyruszy właśnie tam. Ale to już w następnym odcinku.

IV. Komentarz z drugiej strony zasłonki*

Pierwszy raz w Lemuri gracze zetknęli się z nieodłącznym elementem gier retro - porażką. W nowej szkole zwykle jest tak, że psy szczekają, a karawana jedzie dalej - jeśli coś się postaciom w grze nie uda to spowoduje to striggerowanie innych, oskryptowanych wydarzeń i fabuła pójdzie do przodu, aktywuje się jakieś aspekty postaci, czy coś. A tutaj - nie udało się, przegrali, chuj, żadnych zysków. Widać było wyraźny spadek morale, nie tylko wśród najemników, ale i samych graczy przy stole.

Jak sobie z taką porażką poradzić? Podejścia są dwa: nowoszkolne/crpg - wrócimy tutaj jak podgrindujemy level/zdobędziemy lepsze itemy i damy wówczas radę, oraz staroszkolne - ustalmy dlaczego ponieśliśmy porażkę i postarajmy się przedsięwziąć środki, żeby ograniczyć te ryzyka, które spowodowały, że nie poszło nam za pierwszym razem. Jak podejdą do tego gracze w tym wypadku? Na razie pojawiły się obie metody. Nowoszkolna: przegraliśmy przez niskie morale najemników, zwiększmy więc morale, wtedy nie przegramy (zwiększmy morale w znaczeniu mechanicznym). Trzeba przyznać, że pomysłów na podniesienie wartości bojowej zbrojnych trochę było i były nawet całkiem sensowne. Druga metoda też się nieśmiało przebija - skoro wystrzelali nas z dystansu, to może załatwmy sobie jakiś baldachim/parkan, żeby nie mogli do nas strzelać? Jak to się sprawdzi? Nie wiem, powiedzcie jak zrobiliście ten baldachim i jak go trzymacie, to ocenimy.

Trzeba przyznać, że sesja trochę się nie kleiła, z wyjątkiem emocjonującej bitwy. Najpierw widać było, że Izdubar nie jest przekonany do ataku, a potem wszyscy byli mocno zdemotywowani porażką. Dodatkowo w piach poszło większość funduszy (niemałych) zebranych w ciągu ostatnich sesji przez ekipę, więc nie można było od razu przystąpić do dalszego działania. Gracze muszą przemyśleć swoje priorytety (uwaga bez negatywnych konotacji) i zastanowić się poważnie co dalej robić. Obecna sytuacja to trochę wynik tego, że poza Izdubarem żadna postać nie ma swojej własnej motywacji, więc kiedy akurat plany kapłana Abakusa muszą zostać chwilowo odłożone na półkę - nic nie pojawia się na ich miejsce.

Zobaczymy jak dalej potoczy się historia. Czy uda się znaleźć coś w ruinach na bagnach? Jeśli nie, to drużyna znajdzie się w lekkich tarapatach finansowych i trzeba będzie improwizować coś na szybko. Do przeczytania w następnym odcinku!

* żartuję - nie korzystam z zasłonki